Ιδιαιτερότητες στο σχήμα και στον άξονα του πέους είναι συχνές ,και οι περισσότερες (ιδιαίτερα σε νεαρές ηλικίες), οφείλονται στην ιδιαίτερη κατασκευή του καθενός (συγγενείς), χωρίς να αποτελούν συνήθως κλινικό πρόβλημα, παρά μόνο αισθητικό.
Η εμφάνιση κάμψης όμως, σε άνδρες ηλικίας 40 έως 70 ετών, χαρακτηρίζεται σχεδόν πάντα από ανάπτυξη σκληρίας στο τοίχωμα των σηραγγωδών σωμάτων του πέους (του στυτικού μηχανισμού), και περιγράφεται ως νόσος Peyronie.
Η ανάπτυξη αυτής της σκληρής πλάκας, εμποδίζει το συγκεκριμένο σημείο να ακολουθήσει το φούσκωμα του πέους κατά τη στύση , με αποτέλεσμα το πέος να στραβώνει προς την πλευρά της βλάβης.
Η μόνη αποδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική, είτε με την τοποθέτηση ραφών (πτύχωση), στην ακριβώς αντίθετη πλευρά της βλάβης (μόνο σε μικρές κάμψεις), είτε με πραγματική γεωμετρική αποκατάσταση του σχήματος, με τομή πάνω στη βλάβη, αφαίρεση τμήματός της και πλαστική αποκατάσταση του σηραγγώδους με τοποθέτηση μοσχεύματος.
Η επέμβαση γίνεται με γενική νάρκωση και διαρκεί 60 λεπτά, σε απλή πτύχωση, 120 – 180 λεπτά, σε χρήση μοσχεύματος και 180-240 λεπτά, σε συνδυασμό με πεϊκές προθέσεις τριών σημείων.
Ο ασθενής παραμένει 1-2 ημέρες στην κλινική και του χορηγείται αντιβιοτική αγωγή, κινητοποιείται την ίδια μέρα και η επίδεση παραμένει 3-4 ημέρες.